vrijdag 14 september 2012

Boomkikkers

Eindelijk heb ik ze gezien en kunnen fotograferen. Ik wist in welk gebied ze zaten, maar om ze te vinden viel niet mee.
We hadden ruim een uur speurend langs de braamstruiken gelopen, helemaal niets.
Op een gegeven moment besloten we om maar gewoon een wandeling te maken.
Net op weg kwamen we een mevrouw met een fototoestel tegen die naar iets op zoek leek.
Toen ik vroeg of ze ook naar boomkikkertjes zocht zei ze: "Nee, die heb ik al zo vaak gezien."
Dat was ons geluk, want vervolgens was ze zo vriendelijk ons naar braamstruiken te brengen waar heel veel kikkers zaten. Allemaal kleintjes. Geweldig!
Onze dag kon niet meer stuk.
In de felle zon leken ze fluoriserend groen. 

Die glimmende lijfjes waren lastig te fotograferen. Bij normale belichting veel uitgebeten witte plekken en zelfs bij flinke onderbelichtig was dat het geval.
Eigenlijk zitten ze alleen maar op de bladeren of op de stengels. We hadden echter geluk een paar op de bramen te zien. Helaas was dat midden op een grote wilde struik, dus moeilijk te fotograferen.
Je krijgt wel een goed idee van hun formaat.
Tijdens onze vakantie ook heidewandelingen gemaakt.
Een paar foto's plaats ik tussen de kikkers.

Deze leek te gapen. Het ging razendsnel en op de foto's zag ik die enorme tong pas. Waarschijnlijk had hij een insect te pakken, maar dat was niet te zien.

Daarna weer lekker zitten en de pootjes onder het lijf vouwen.


Zo zitten ze bijna allemaal, rustig in de zon en de pootjes lekker weggestopt.

Ze zitten tussen de doornen en soms blijft er een doorn in het lijf steken. 

Hier kun je duidelijk zien hoe ontzettend klein ze zijn, slechts 1 à 2 cm. 

Uiteindelijk ontdekten we ook nog een volwassen exemplaar. 

Tot slot nog een pad door de hei.

Het was een heerlijke week, vooral door de boomkikkers, waar we een paar keer zijn geweest.